To δημοψήφισμα και ο αποδιοπομπαίος τράγος

Στη συνάντηση των G-20 στις Κάννες, η Μέρκελ και ο Σαρκοζί όρισαν το θέμα και την ημερομηνία του δημοψηφίσματος. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς μετά τις δηλώσεις τους ότι οι αποφάσεις για αναδιάρθρωση της Ευρωζώνης έχουν ήδη ληφθεί.
Η Ευρώπη προσπαθεί να σώσει την ίδια της την ύπαρξη πετώντας από το καράβι τα περιττά βάρη, τις χώρες δηλαδή που δεν κατάφεραν (ή δεν τις άφησαν) να ενσωματωθούν στο οικονομικό της οικοδόμημα. Και αυτός ο ακρωτηριασμός γίνεται πλέον με τον πιο φανερό τρόπο.

Νομοτελειακά οδεύουμε στην έξοδο από την Ευρωζώνη. Οι ευρωσκεπτικιστές και οι αγορές κέρδισαν το παιχνίδι με μια κίνηση ματ. Ένα παιχνίδι που δεν πόνταρε στην ευημερία των λαών, αλλά στην πρόσκαιρη ανάπτυξη και απότομη πτώση με τελικό σκοπό το κέρδος. Στο δημοψήφισμα, εάν τελικά αυτό γίνει, εάν το αποτέλεσμα είναι ΝΑΙ, τα νέα μέτρα και οι δημοσιονομικοί στόχοι που θα τεθούν, θα έχουν τον ίδιο αντίκτυπο στο βιοτικό επίπεδο με τις συνέπειες του ΟΧΙ και της επιστροφής στη δραχμή. Είναι ένα δημοψήφισμα, στο οποίο ο ελληνικός λαός πρέπει να αποφασίσει ανάμεσα στο "χάος" και την "καταστροφή". Στη σύγχρονη ιστορία, όλοι οι διχασμοί ήταν συγκαλυμμένοι εκβιασμοί. Σήμερα, για πρώτη φορά συμβαίνει το αντίθετο.

Αυτό που φαίνεται να έχει σημασία και για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη, δεν είναι ο οικονομικός, αλλά ο πολιτικός αντίκτυπος του δημοψηφίσματος. Σε περίπτωση που αποφασιστεί παραμονή στην Ευρωζώνη από τον ελληνικό λαό, δίνεται μια γενναία στήριξη, όχι τόσο στην κυβέρνηση που αργά ή γρήγορα θα πέσει, αλλά κυρίως στο Ευρωπαϊκό ιδεώδες που παλεύουν με νύχια και με δόντια να συντηρήσουν οι Ευρωσκεπτικιστές με τις αγορές στο πλάϊ τους. Φυσικά θα αποτελέσουμε και παράδειγμα για τους υπόλοιπους που αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσουν το δικό μας κατήφορο, όσο κι αν φωνάζουν ότι "εμείς δεν είμαστε Ελλάδα". Εάν πάλι αποφασιστεί επιστροφή στη δραχμή, θα προωθηθεί το προφίλ του αντιδραστικού, του νωχελικού και ανεύθυνου Έλληνα που είναι υπεύθυνος για την καταστροφή της χώρας του. Επομένως στην περίπτωση του ΌΧΙ, η ευθύνη της πτώσης του βιοτικού επιπέδου θα πέσει στον γνωστό αποδιοπομπαίο τράγο, τον τεμπέλη και απερίσκεπτο Έλληνα. Ό,τι και να αποφασιστεί τελικά ο χαμένος θα είναι ο ίδιος. 

Ουσιαστικά μέσω του σικέ δημοψηφίσματος, είτε με το ΝΑΙ είτε με το ΌΧΙ, απορροφώνται οι πολιτικοί κραδασμοί που θα είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην ίδια την ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι Έλληνες, σύμφωνα με τους εταίρους μας, είχαν σοβαρές ευθύνες... οι λαοί της Ευρώπης που ακολουθούν θα κληθούν αντίστοιχα να αναλάβουν τις δικές τους. Δυστυχώς.