Οδηγός επιβίωσης κρίσης. Όσα οι άλλοι ξέρουν αλλά δε θα σας πουν ποτέ.

Κάποιοι ετοιμάζονται. Εσύ ακόμα κάθεσαι;

Λοιπόν συναγωνιστή και μπατίρη αναγνώστη, τα πράγματα όπως βλέπεις έχουνε σφίξει επικίνδυνα. Βέβαια για να είσαι σε θέση να διαβάζεις αυτό το άρθρο δεν σου έχουν κόψει ακόμα το ρεύμα, οπότε βρίσκεσαι σε καλά επίπεδα. Σε λίγο μπορεί να θεωρείσαι και προνομιούχος. 

Εντάξει, ξέρω ότι οι κραυγές απόγνωσης των ΜΜΕ για τον επερχόμενο "λιμό" σε έχουν τουλάχιστον κουράσει. Ok! σε έχουν εκνευρίσει. Ok! βάζεις το δάχτυλο στο στόμα και ξερνάς. Ειδικά όταν αυτές οι κραυγές είναι χωμένες τηλεοπτικά κάπου ανάμεσα στο που βρίσκεται η Καλομοίρα, στις προβλέψεις για τα συναισθηματικά των Αιγόκερων και στο νέο reality της Βίσση. Έχεις ακούσει και διαβάσει τόσο πολύ όλες αυτές τις φωνές που ακόμα και ένα επεισόδιο "Οικογενειακές Ιστορίες" με πρωταγωνιστές λοβοτομημένους συμπολίτες μας, σε ταρακουνάει περισσότερο. Παραδέξου το: Έχεις αναισθητοποιηθεί!

Όμως επειδή δε θέλω να επαναπαύεσαι θα σου πω μια ιστορία και επειδή θεωρώ δεδομένο ότι διαθέτεις μια στοιχειώδη ιστορική επίγνωση, θα στην πω πολύ περιεκτικά. Εάν θεωρείς τον εαυτό σου advanced ιστορικά ή απλά είσαι πολύ βιαστικός, πήδα την επόμενη παράγραφο και προχώρα στο ζουμί παρακάτω.

Κατά τη διάρκεια της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα (Γερμανοί και Ιταλοί), υπήρξαν εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Τα περισσότερα εκ των οποίων βρίσκονταν στα μεγάλα αστικά κέντρα. Με την κατάληψη της χώρας τον Απρίλιο του 1941, το ναζιστικό διοικητικό σύστημα είχε ως κύριο στόχο τη δημιουργία μιας στοιχειώδους κρατικής μηχανής την οποία θα μπορούσαν να καταληστεύσουν αμέσως μετά. Η πρώτη κατοχική κυβέρνηση σχηματίστηκε υπό τον Γεώργιο Τσολάκογλου. (Ναι, αυτόν που σκούζει ο Τράγκας κάθε φορά που βλέπει τον Παπανδρέου). Η δοσίλογη κυβέρνηση Τσολάκογλου ήταν αδύνατο να αμβλύνει τις συνέπειες της κατοχικής πραγματικότητας. Τα υπέρογκα που "χρὠσταγε" η Ελλάδα στους κατακτητές υπήρξαν τα υψηλότερα κατά κεφαλήν της κατεχόμενης Ευρώπης και έφτασαν στο 113.7% του Εθνικού Εισοδήματος της χώρας. Από τα μέσα Μαΐου του 1941, αξιωματούχοι του Γραφείου Πολεμικής Οικονομίας της Βέρμαχτ , κατέσχεταν όλα τα διαθέσιμα ζωτικά εμπορεύματα και τα βιομηχανικά προϊόντα. Οι μεταφορές και οι υποδομές ήταν ήδη κατεστραμμένες, γέφυρες, σιδηροδρομικό δίκτυο, σχεδόν ανύπαρκτα. Ταυτόχρονα, η Αγγλική κυβέρνηση αποφασίζει τον ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδας. Έτσι λοιπόν οδηγούμαστε στο Μεγάλο Λιμό του χειμώνα 1941-1942. 

Τι; Σε στεναχώρησα; Μη φεύγεις ακόμα. Τώρα είναι η ουσία: Τα πιο ευάλωτα τμήματα στον υποσιτισμό ήταν τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, ενώ στις λίστες των θανάτων μεγάλο τμήμα ήταν άνεργοι, συνταξιούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι. Ποιοί επιβίωσαν; Οι μαυραγορίτες! Οι μαυραγορίτες βέβαια ήταν συνήθως και οι ίδιοι φτωχοί, οι οποίοι πηγαινοέρχονταν από μέρος σε μέρος και έκαναν δοσοληψίες, όχι με χρήματα αλλά με είδη. Ρούχα, οικιακά σκεύη, ραπτομηχανές και λοιπά. Αυτά ανταλλάσσονταν συνήθως με ύλες που θα κάλυπταν βασικές διατροφικές ανάγκες. Για παράδειγμα σιτάρι και άλλα. Οι μαυραγορίτες όμως είχαν προβλέψει. Εσύ τι κάνεις; 

Κι αν μια στις τόσες οι κραυγές αγωνίας που τόσο αποστρέφεσαι αποδειχθούν σωστές; Κι αν πτωχεύσουμε και χάσεις ότι έχεις και δεν έχεις; Κι αν συνεχίσεις να είσαι άνεργος; Εσύ έχε κατά νου το χειρότερο σενάριο. Η χώρα πέφτει σε ένδεια και τα αγαθά πρώτης ανάγκης εξαφανίζονται. Τρόφιμα, φάρμακα, πετρέλαιο, δεν τα βρίσκεις πουθενά. Οι αναγνώστες των άλλων blogs που δεν τους είπαν την αλήθεια ενώ την ήξεραν, κυκλοφορούν σε ημιάγρια κατάσταση λόγω πείνας και λεηλατούν ό,τι θεωρούν χρήσιμο για την επιβίωσή τους. Εσύ τι θα κάνεις που ξέρεις ότι 3 δεκαετίες τώρα έχεις αποβλακωθεί με Eurovision, Big Brother και μεσημεριανάδικα; 


Όχι, όχι! Δεν θα σε αφήσω εγώ να πεθαἰνεις από την πείνα και έτσι πετσί και κόκκαλο που θα 'σαι, να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που κατέβαζες επεισόδια Dexter και διάβαζες το "Σε Είδα" της Athens Voice αντί να μάθεις κάτι που μπορεί να σου χρειαστεί. Λοιπόν, πάρε στυλό και χαρτί και σημείωνε γιατί για όσα θα διαβάσεις παρακάτω, μια μέρα θα με ευχαριστείς.

Μην πετάς όσα νομίζεις ότι δε σου είναι απαραίτητα. Τι θέλω να πω; Το μπαγιάτικο ψωμί γίνεται σκορδαλιά και κρουτόν. (Μη με ρωτάς πώς! Δεν ξέρω κι εγώ ακόμα. Όταν μάθω θα σου πω). Οι παραγινωμένες ντομάτες είναι κατάλληλες για σάλτσα. Οι φλούδες από το αγγούρι κάνουν καλό στην επιδερμίδα του προσώπου. Τα κατακάθια του καφέ είναι καλό λίπασμα για το μποστάνι που πρέπει να αρχίσεις να μαθαίνεις να καλλιεργείς. Τα άδεια ντενεκεδάκια μπορούν να γίνουν μολυβοθήκες. Το γιαούρτι, ακόμα και ληγμένο κάνει καλό στα εγκαύματα. Οι άδειοι αναπτήρες έχουν ακόμα πέτρες και ελατήρια που μπορεί να είναι χρήσιμα. Το καινούργιο cd του Πάριου που έδινε η Real και το Πρώτο Θέμα, μπορείς να το κρεμάσεις στο μπαλκόνι για να διώχνεις τα πουλιά. Εγώ το τελευταίο το έχω κάνει εδώ και δύο χρόνια. 

Κάνε ένα στοκ στο σπίτι με τρόφιμα που έχουν μακρά διάρκεια λήξης. Σε γενικές γραμμές προτίμησε τροφές που δεν αλλοιώνονται εύκολα ενώ μπορούν να καταναλωθούν άμεσα. Προσωπικά αισθάνομαι μια σιγουριά όταν ανοίγω το ντουλάπι της κουζίνας και βλέπω 15 κιλά μακαρόνια και 30 κιλά τόνο rio mare σε κονσέρβες. 

Ok! Στην κατοχή είχαν πλουτίσει οι λαδέμπορες. Το λάδι ήταν είδος πρώτης ανάγκης και περιζήτητο. Σκέψου κάτι αντίστοιχο σήμερα. Κάτι το οποίο αν έλειπε θα μπορούσε να σε τρελάνει. Ναι, ναι! Σωστή η σκέψη σου, φραπεδόπληκτε αναγνώστη. Nescafe! Φτιάχνεται στο χέρι, χωρίς να απαιτεί βράσιμο, καφετιέρα και λοιπά. Οι φαν των τρέντι μεν, ξενέρωτων δε, freddo espresso και λοιπών υποκατάστατων καφέ, θα λιώνουν από τη ζήλεια τους όταν μέσα στον πανικό εσύ θα περνάς κρατώντας μια φραπεδιά. Αν δεν έχεις καλαμάκια μην τρομοκρατηθείς. Ένα χοντρό μακαρόνι από παστίτσιο την κάνει τη δουλειά. Παρεμπιπτόντως, αυτό ήταν το πιο χρήσιμο πράγμα που έμαθα στο στρατό.

Προφυλακτικό χρησιμοποιείς; Αν ναι, σταμάτα αμέσως! Να χρησιμοποιείς προφυλακτικό, όχι να πηδάς! Και άρχισε να τα μαζεύεις! Το ήξερες ότι το προφυλακτικό αποτελεί μια πολύ καλή σακούλα που μπορεί να χωρέσει μέχρι ένα λίτρο νερό; Τώρα αν δε σε πείθω και επιμένεις να τα σπαταλάς επειδή φοβάσαι μην πιάσεις κανά παιδί, τι να σου πω; Να το ξεπλύνεις και να το ξαναβάλεις στο σακουλάκι; Μόνο μην πέσω στην ανάγκη σου.

Όπως καταλαβαίνεις χαζοχαρουμενόπληκτε και ντιριντάχτα αναγνώστη, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ούτε ο τίτλος του άρθρου, ούτε το μάθημα ιστορίας που σου έκανα πιο πάνω. Κάποιοι ετοιμάζονται! Εσύ ακόμα κάθεσαι;